Wednesday, April 13, 2011

Չաղ ու բախտավոր

Կյանքում պատահում են տարբեր մտածելակերպի,տարբեր աշխարհհայացքի տեր անձնավորություններ:Մեկը ձգտում է իր աշխատանքում հասնել առավելագույն արդյունքի,մյուսը գրավել ավելի բարձր դիրք և լինել հարուստ ու անհոգ:Առաջին հայացքից այդ ամենը շատ գրավիչ է թվում,բայց արի ու տես,որ հարուստ լինելը այդքան էլ օգտակար չէ առողջությանը:
   Շատերիս ծանոթ կլինի այս արտահայտությունը.<<Մարդ կա ապրում է ուտելու համար,մարդ էլ կա ուտում է ապրելու համար>>:Նրանք ովքեր հետևում են առաջին պայմանին դառնում են խորովածագետներ,քյաբաբագետներ.....,մարդիկ էլ կան որոնք նույնիսկ այդ ասպարեզում դոկտորական կոչում են ունենում:
   Լավ մեկը լինի հարց տա.
-Դուք ձեզ չեք խղճում,ախր այդքան ուտել չի լինի:
   Նաև այս հետաքրքիր աշխարհում պակաս չեն այն երիտասարդները,ովքեր իրենց հոր դիզած հարստությունը քամուն են տալիս հնարավորինս արագ և <<արդյունավետ>>(Կյանքը ուրախ,ապրուստը ձրի):Մեկը խաղատնից պոկ չի գալիս ,մյուսը արդեն այդ հիվանդությունից բուժվել է ու դեռ չբուժված նոր հիվանդություն է ձեռք բերել ու այդպես շարունակ....:Հետո էլ զարթնում են մեկի պատի տակ ու հասկանում,որ կարելի է մի քիչ էլ իրենք իրենցը ստեղծեն,բայց բախտի անիվը արդեն նրանցից հույսը կորցրած է լինում:
   Ավարտեմ գրառումս հայտնի ասացվածքով.<<Ջրի բերած,ջրի տարած>>:

No comments:

Post a Comment